Dovend licht
Januari was het perfecte moment om Dying Light uit te brengen. Een andere open wereld, first person, zombie-survivalgame zou nooit miljoenen exemplaren verkopen in een volle oktober of november. Omdat januari echter een rustige maand was voor games en Dying Light verrassend goed werd ontvangen, werd het de eerste grote game van 2015.
In veel opzichten lijkt Dying Light op de andere serie van Techland, Dead Island. Het biedt actie voor de eerste persoon, een grote open wereld en het maken van wapens. Dying Light voegde echter iets anders toe aan de mix: snelle parkour. Duidelijk beïnvloed door Mirror's Edge, maakt het vrij rennen verkenning leuker en vluchten voor zombies nog hectischer. Springen tussen bouwen en klauteren tegen muren voegt spanning toe aan elke ontsnappingspoging met de slow motion achteruitrijcamera die laat zien hoe dicht je bij de dood bent. Het maakt overleven nog bevredigender.
De dynamische verandering van het spel dat komt wanneer de zon ondergaat, verhoogt de spanning en angst. Vijanden worden feller en ontsnappen wordt moeilijker, maar beloningen zijn waardevoller. Het risico- en beloningssysteem creëert een echt dilemma in de geest van de speler. Dying Light is zeker de verrassende open wereldhit van het jaar.
Assassin's Creed: Syndicate
De Assassin's Creed-serie heeft de afgelopen jaren ups en downs gekend. Black Flag was gevuld met piraten, kleurrijk en een geheel nieuwe, luchtige toon voor de serie, terwijl Unity flauw, overbelast en af en toe kapot was. Syndicaat is niet perfect, maar Ubisoft heeft veel van de problemen opgelost die de iteratie van 2o14 plaagden en het is zeker een terugkeer naar vorm.
Ubisoft's versie van Victoriaans Londen, een van de mooiste steden ter wereld, is aanvankelijk teleurstellend. Wanneer je voor het eerst de achterstraten betreedt, ziet de wereld er donker en grimmig uit zonder dat er iets opvalt. Maar naarmate de game zich opent, worden die woorden lovend als de stijl en schoonheid van Londen duidelijk wordt, terwijl de duisternis en rook de broodnodige sfeer toevoegen.
Het spelen als interessante personages is ook iets dat we de laatste tijd niet in de serie hebben gezien. Het team van broer en zus dat je speelt, voelt zich allebei krachtig maar verschillend genoeg om een merkbaar verschil te maken in hun specifieke missies. De ene steunt op stealth en de andere op power, waardoor de speler op twee verschillende manieren kan spelen.
Hoewel niet alles is opgelost qua gameplay, gaat de Assassin's Creed-serie zeker in de goede richting na Syndicate.
Fallout 4
Zeven jaar na Fallout 3 heeft Bethesda de vierde game in de enorme serie uitgebracht. Gamers spelen zich af in Boston, Massachusetts en omgeving en spelen de rol van een overlevende uit Vault 111 die probeert de mensen op te sporen die zijn zoon hebben ontvoerd en zijn vrouw hebben vermoord. Bij het opnieuw betreden van het Gemenebest wordt de speler overal bedreigd in de vorm van wezens die zijn blootgesteld aan jarenlange straling en andere overlevenden. Met de hulp van enkele gedenkwaardige metgezellen moet je personage zijn of haar zoon vinden en de woestenij van corruptie redden.
De woestenij is dichtbevolkt en zit vol met interessante personages om te helpen of te verraden. De mogelijkheid om de meeste dingen op te pikken spreekt de verzamelaar aan in iedereen en geeft de wereld een vol gevoel, zelfs in de grote open ruimtes in het Gemenebest.
Het verhaal is boeiend en het gevecht is verbeterd door aanpassingen en een paar toevoegingen. De bugs zijn frustrerend, vooral de zeldzame game-breaking, maar ze doen geen afbreuk aan een heerlijk diep en verslavend RPG-avontuur.
Metal Gear Solid V: The Phantom Pain
Metal Gear Solid V: Ground Zeroes was slechts een voorgerecht voor het meesterwerk dat The Phantom Pain is. Visionair Hideo Kojima heeft een echt open wereld gecreëerd waarin de speler kan vertrekken en terugkeren wanneer hij maar wil. De mogelijkheid om doelen op je gemak aan te pakken, hoe de speler dat ook nodig acht, geeft het spel een echt gevoel van vrijheid. Het geeft spelers de kans om hun eigen verhalen over oorlog en ontsnapping te creëren. Je zou een half uur kunnen doorkruipen door een zwaar bewaakte buitenpost, vijanden een voor een uitschakelen, alleen om te worden opgemerkt en van tactiek te veranderen, van stealth naar volledige aanvalsmodus. Zodra uw doelen zijn beveiligd, roept u een helikopter in om u op te halen. Enkele seconden later vliegt je gepersonaliseerde helikopter die 'The Final Countdown' speelt door de lucht van Afgan om je terug naar de basis te brengen. Het zijn deze hoge adrenalinemomenten, die uniek zijn voor elke speler, die The Phantom Pain zo speciaal maken.
De gameplay-loop naast dat verslavende moederbasisbeheer, maatjes maatwerk, een goed ontworpen multiplayer-modus en een prachtig openingsuur met een gigantische vlammende walvis, maken The Phantom Pain tot een niet te missen open wereldavontuur.
Mad Max
Wat voor impact had de verbluffende Mad Max: Fury Road op de Mad Max-game? Nou, het was waarschijnlijk zowel goed als slecht. Het commerciële en kritische succes van de film maakte mensen bewust van een serie die al 30 jaar inactief was, wat leidde tot een buzz rond een spel dat naar verwachting zou worden verpletterd door de macht van The Phantom Pain. Aan de andere kant hadden potentiële spelers kunnen denken dat Avalanche Studios de film niet zou kunnen overtreffen in termen van wereldopbouw, karakterontwikkeling of art direction. Het is natuurlijk niet op hetzelfde niveau als de film van George Miller, maar het is niet zo ver weg als je zou verwachten.
Met je jachtgeweer en je vuisten ben je een formidabele jager, maar de Magnum Opus, je vertrouwde oorlogsvoertuig, onderscheidt je van de andere bewoners van de woestenij. De woestijn gaat schijnbaar kilometers ver door met een storm die je reis zo nu en dan onderbreekt. Het is een spel met eindeloze bedreigingen terwijl je rijdt en vernietigt, maar elke seconde zal je uitkijken naar de volgende.
Batman: Arkham Knight
De conclusie van Rocksteady's Arkham-trilogie was voorbestemd om een episch Batman-verhaal te worden. Door gebruik te maken van de consoles van de volgende generatie was Arkham Knight op bijna alle manieren een stap hoger dan de vorige twee games. De rook en regen die Gotham overspoelt, geeft de iconische stad een claustrofobische sfeer met de lage wolken die de speler het gevoel geven opgesloten te zitten in een hol met invloeden van alle beroemde Batman-vijanden. De smalle straatjes en hoge gebouwen dragen alleen maar bij aan het gevoel.
Hoewel de gameplay onmiskenbaar plezierig is, zijn het verhaal van Rocksteady en hun kijk op de klassieke personages de echte sterke punten van de game. De onverwachte wendingen, verrassende optredens, de terugkeer van Mark Hamill's The Joker en onvergetelijke decorstukken maken het verhaal van Arkham's Knight tot een van de beste Batman-verhalen in welke vorm dan ook: tv, film, strips of games.
Als je het goed vindt met het overmatig gebruik van de nieuwe Batmobile-tank en alle missies die ermee gepaard gaan, dan is Arkham Knight een van de beste stripboekspellen die er zijn.
The Witcher 3: Wild Hunt
De derde game in de Witcher-serie is enorm. De wereld is enorm en mooi met zoveel te zien en een bijna overweldigend aantal dingen om te doen. Het is echter niet leeg. Het is dichtbevolkt met interessante personages en fascinerende plaatsen, allemaal gemaakt met nauwgezette details.
Omdat het zo lang is, verliest het verhaal zijn weg op punten, maar zelfs de korte zijmissies zijn leuk vanwege de personages en de diepe rollenspelmechanica. Het gevecht is ook goed ontworpen en responsief, waardoor verkenning een geweldige manier is om uren achter elkaar door te brengen.
Voor een relatief kleine studio uit Polen heeft CD Projekt Red het ongelooflijk goed gedaan om een game te maken die zoveel meer biedt dan veel RPG's op de markt. Er zijn ook een paar substantiële DLC-pakketten voor die hardcore spelers die het verhaal hebben weten te voltooien. Er is iets voor nieuwkomers en Witcher-experts.
Oorzaak 3
Allereerst is Just Cause 3 mentaal - het wordt met de minuut gekker en gekker. Het heeft een verhaal en enkele grappige personages, ja, maar het is de overdreven actie die het hoogtepunt is. Alles opblazen in de prachtige open wereld van Medici is eindeloos plezier.
Het houdt je op geen enkel moment tegen. De schijnbare onoverwinnelijkheid van hoofdpersonage Rico betekent dat spelers experimenteel kunnen zijn in hun benadering van missies zonder zich al te veel zorgen te hoeven maken over de gevaren die hen te wachten staan. Mensen aan dingen binden, of zelfs mensen aan andere mensen, is hilarisch en geeft de speler zoveel opties bij het naderen van een situatie. Je kunt ook een pauze nemen van de actie, met de optie om door de prachtige wereld te dwalen of deel te nemen aan uitdagingen tegen vrienden, die beide perfecte afleiding zijn.
Wat is je favoriete open wereldspel van 2015? Laat het ons weten in de reacties hieronder.
