Dit zijn de beste Tales of Games, alle 15 gerangschikt. Merk op dat deze lijst alleen voor de Tales of games is die tot nu toe in Noord-Amerika zijn uitgebracht.
15) Tales of the World: Radiant Mythology
Beste verhalen van games
Radiant Mythology is meer een spin-off van de Tales-serie dan een hoofdartikel. Hoewel er nog twee Radiant Mythology-spellen in Japan zijn, is dit de enige die het westen ooit heeft gezien.
Voor het eerst konden spelers hun eigen personage maken en statistieken, uiterlijk, wapens enz. Aanpassen. Er wordt sterk de nadruk gelegd op spelers die interactie hebben met personages uit de Tales-serie, en je kunt van elk aantal spelers een feestje bouwen. .
Personages uit games zoals Symphonia, Abyss, Destiny, Eternia en meer verschijnen.
Je avatar moet de wereld van Terresi proberen te redden van een 'verslinder'.
Het hoofdverhaal komt echter niet echt samen, en het brandpunt van de game is zeker dat personages uit verschillende games op elkaar inwerken.
Radiant Mythology heeft zeker een herhalingswaarde, maar niets in het spel, inclusief verhaal en gevechten, voelt zo strak als een normale Tales-inzending.
14) Tales of Symphonia: Dawn of the New World
Beste verhalen van games
Jaren nadat Tales of Symphonia de RPG-wereld stormenderhand had veroverd, zouden we een direct vervolg krijgen. Dawn of the New World verschijnt op de Wii en volgt twee gloednieuwe personages genaamd Emil en Marta.
De twee kruisen paden met alle hoofdpersonages uit Symphonia op een gegeven moment, maar een nieuw monstervangsysteem dient het grootste deel van de feestopbouw.
Het verhaal bouwt voort op de gebeurtenissen in Symphonia, met de werelden van Sylvarrant en Tetheala nu gecombineerd in één. Emil en Marta ontdekken de Centurion Spirits en de krachtige geest Ratatosk.
Emil wordt een "Ridder van Ratatosk" en krijgt een directe link met de geest, die soms het lichaam van Emil bezit.
Dawn of the New World's-gevechten vinden plaats op een onmi-directioneel vliegtuig waardoor spelers zich over het slagveld kunnen verplaatsen in plaats van alleen een rechte lijn zoals het origineel.
De game doet een aantal interessante dingen met het verhaal, zoals Emil die Lloyd Irving gelooft als een slechterik, maar uiteindelijk zijn Emil en Marta gewoon niet zo interessant van personages als de cast van Symphonia.
Het heeft een aantal goede monstermechanica, maar het gebruik van monsters in de strijd leidt niet tot zoveel verbinding als je zou hebben met feestpersonages.
Dawn of the New World is een gebrekkig vervolg, maar het is goed om enkele van de gedenkwaardige personages uit Symphonia weer terug te zien.
13) Tales of Legendia
Beste verhalen van games
Legendia is een van de weinige Tales-titels waarbij de gameplay meer een gelijkspel is dan het verhaal.
Speelt zich af in een met water bedekte wereld die eigenlijk een schip is uit een oude beschaving. Senel Coolidge is de hoofdpersoon, terwijl hij probeert zijn zus Shirley te redden van een groep die gelooft dat ze een geprofeteerde redder is.
Er is hier een interessante functie die Legendia onderscheidt van andere Tales-spellen.
Na het verslaan van het hoofdverhaal, wordt een reeks scenario's toegevoegd die zich richten op het uitbreiden van individuele personages. Legendia heeft een aantal sterke karakters met een paar uitzonderingen, maar het hoofdverhaal is meestal afgeleid met weinig verrassingen.
Het vechtsysteem is gebaseerd op enkele van de oudere titels en zet gevechten op een 2D, lineair vlak. Het systeem voelt op de beste manier meer aan als een vechtspel dan als een RPG.
Gevechten zijn ongelooflijk leuk en er is veel ruimte om personages te laten groeien en verschillende vaardigheden te gebruiken.
Een van de beste eigenschappen van Legendia is de ongelooflijke soundtrack, die misschien wel de beste in de serie is, zelfs gezien een deel van de concurrentie. De muziek past perfect bij de sfeer van het spel en geeft Legendia echt een eigen gevoel.
Het feest is op zichzelf interessant en de details die voortkomen uit hun interacties zijn vaak interessant, maar er is ook een laag voorspelbaarheid en backtracking binnen het spel aanwezig.
12) Tales of Destiny II (Eternia)
Beste verhalen van games
Tales of Destiny II was de tweede game die Noord-Amerika trof, maar heette eigenlijk Tales of Eternia in Japan. Er is in feite een Tales of Destiny II die de eerste game opvolgt, maar helaas heeft het westen er nooit een release van gezien.
Het gevechtssysteem van Eternia voelt aan als een uitgebreide versie van de vorige games, waarbij spelers in gevecht hun personage in realtime beheersen.
Er is ook een gedetailleerd systeem waarmee personages sterk kunnen beïnvloeden hoe de AI-teamgenoten in de strijd handelen. Hoewel het nu misschien wat gedateerd aanvoelt, was het gevecht van Eternia een mooie verschuiving van traditionele turn-based gampeplay op het moment dat het uitkwam.
Eternia is gastheer voor een jager genaamd Reid Herschell en zijn vrienden, die een mysterieus meisje ontdekken dat een andere taal spreekt.
Ze komen erachter dat ze uit een ander rijk komt dat bekend staat als Celestia, waar ze een dimensionale grens over gaan om er te komen.
Ze raken verwikkeld in een oorlog tussen twee werelden en ontmoeten onderweg personages.
Het verhaal wordt zeker minder benadrukt dan zijn voorganger, Destiny, hoewel het feest in Tales-mode nog steeds een interessante dynamiek heeft. Eternia sloeg ook toe op een moment dat stemacteren nog vrij nieuw was voor videogames, en dat is te zien.
De stemacteur is niet per se verschrikkelijk, maar een gevoel van urgentie wordt nooit overgebracht door de acteurs, zelfs niet in dramatische situaties van leven of dood.
Stukjes Eternia houden het misschien niet vol, maar het heeft nog steeds een geweldig vechtsysteem en een aantal leuke personages. Het is de moeite waard om terug te gaan en te kijken of je het eerder hebt gemist.
11) Tales of Hearts R
Beste verhalen van games
De manier waarop Noord-Amerika Tales-spellen heeft gekregen, was soms een beetje raar, en Tales of Hearts is daar een perfect voorbeeld van.
Hearts werd in 2008 uitgebracht op de Nintendo DS voor Japan en zou later een remake op de Vita zien, genaamd Tales of Hearts R in volledig 3D.
Die versie is wat het westen in 2014 zou zien op de PlayStation Vita, met alleen Japanse spraaknummers.
Kor Meteor speelt de hoofdrol, als jonge jongen die in een afgelegen dorp woont. Als een meisje genaamd Kohaku naar hun dorp komt, staat zijn leven op zijn kop.
Uiteindelijk komt de plot van Hearts neer op Kor en het feest dat de wereld rondreist om stukjes van Kohaku's verbrijzelde hart te vinden.
Het idee van twee verschillende werelden speelt ook een rol bij dit spel, en een sterke cast van het ensemble helpt het verhaal vooruit te helpen.
Veel van de thema's in Harten hebben te maken met emotie, en mensen vinden die stukjes van zichzelf.
Het vechtsysteem van Harten legt sterk de nadruk op luchtcombo's, waarbij personages ook aanvallen kunnen combineren.
Een diep aanpassingssysteem met de belangrijkste wapens van personages, bekend als 'soma', helpt het potentieel dat je hebt in de strijd te diversifiëren.
Het verhaal van Heart is misschien een beetje dwalend, maar de cast bouwt echte kameraadschap op, en de game behoudt een niveau van humor tijdens de ervaring die uniek is, zelfs voor een Tales-game.
Het is een personage-gericht verhaal, dat een echte charme heeft, vooral omdat je meer van het verhaal van elk personage ziet
10) Tales of Graces F
Beste verhalen van games
Graces heeft mogelijk een van de beste vechtsystemen die ooit in een JRPG zijn gezien. Het maakt gebruik van wat het het "Style Shift Linear Motion Battle System" noemt, waardoor spelers verschillende stijlen krijgen voor burst artes en assault artes die zijn toegewezen aan twee verschillende knoppen.
Elke actie gebruikt CC, dat spelers een beperkte hoeveelheid hiervan hebben, maar wat terug kunnen winnen door stil te staan of te bewaken.
Het vechtsysteem in Graces wordt echt beter naarmate je verder in het spel komt, omdat er de hele tijd nieuwe lagen en vaardigheden worden toegevoegd.
Elk partijkarakter functioneert integraal anders en heeft zijn eigen gedefinieerde sterke en zwakke punten.
Asbel Lhant is een zwaardvechter en het hoofdpersonage van het verhaal, waarbij hij en zijn vrienden een geheugenverliesmeisje ontdekken genaamd Sophie buiten hun stad Lhant.
Het centrale thema van Graces is vriendschap, en dit komt naar voren in elke stap van het spel. Gesprekken brengen het naar voren, het centrale conflict tussen Asbel en zijn bezeten jeugdvriend Richard belichaamt het en het thema komt voortdurend naar voren.
Graces F is een geüpgradede versie van de game die oorspronkelijk op de Wii is uitgebracht.
Er is ook een aanzienlijk tweede na-verhaal dat zich opent na de hoofdgame genaamd Lineages and Legacies.
Dit voegt een paar uur toe aan het einde van het spel, herenigt het feest na het verhaal en voegt Richard toe als een speelbaar personage.
Graces is misschien niet de grootste van Tales-verhalen, maar de charmante focus op vriendschap leidt tot een aantal leuke interacties van het feest.
Het vechtsysteem wordt alleen maar groter en verslavend naarmate het spel vordert, waardoor Graces minstens een van de leukste Tales-titels is om te spelen.
9) Tales of Phantasia
Beste verhalen van games
Dit is waar het allemaal begon voor de Tales-serie, op de Super Famicom in 1995. Helaas zag Noord-Amerika het spel pas jaren later, toen het in 2006 op de Game Boy Advance werd uitgebracht.
Veel van wat elk Tales-spel trekt, is hier begonnen; een op karakters gebaseerd verhaal, snelle realtime gevechten en andere thema's zoals de aanwezigheid van elfen in de wereld.
Het verhaal begint als vier legendarische helden opgesloten zitten in de strijd met de kwaadaardige tovenaar Dhaos. Voordat hij wordt verslagen, gebruikt Dhaos een spreuk om naar de toekomst te reizen, waar hij de afstammelingen van de helden tegenkomt die hem opsluiten.
Het hoofdpersonage van Phantasia is Cress, een jonge man die in een rustig dorp woont. Door omstandigheden worden Cress, zijn vriend Chester en een meisje genaamd Mint in een strijd tegen Dhaos geduwd.
Phantasia heeft zijn personages tijdhoppen tussen het verleden en het heden terwijl ze vechten tegen Dhaos en zijn kwade krachten.
Phantasia introduceert ook het snelle vechtsysteem waarop de serie zou worden uitgebreid, aangezien spelers één personage rechtstreeks in realtime besturen en een assortiment aan aanvallen en artes kunnen gebruiken.
Phantasia wordt gedateerd door alle standaarden, graphics, gameplay, verhalen vertellen. Het verhaal en de personages hebben echter genoeg aantrekkingskracht om je gemakkelijk in de ervaring te trekken.
8) Tales of Zestiria
Beste verhalen van games
Zestiria is een van de nieuwste games uit de serie die op PS3 en PS4 te zien is en probeert daarom verschillende dingen te doen.
De presentatie is beter dan ooit, met tussenfilmpjes die goed passen bij de daadwerkelijke gameplay en een open wereldlay-out in plaats van de traditionele wereldkaart.
Zestiria werpt je af als een man genaamd Sorey die zijn hele leven in een dorp heeft gewoond dat gevuld is met een geestenras dat bekend staat als Seraphim.
Sorey ontdekt dat hij bekend staat als 'The Shepard', degene die de wereld redt van kwaadwilligheid en duisternis. Sorey is een van de weinige mensen ter wereld die serafijnen kan zien en spreken, omdat de meesten geloven dat ze goden zijn.
Eerbetoon en aanbidding van de serafijnen zijn in de loop van de jaren echter afgenomen, waardoor hun bescherming en macht zijn verzwakt. Herders kunnen contractanten aannemen die ook in staat zijn om met de serafijnen te praten en hun macht via de herders te gebruiken.
Sorey, zijn jeugdvriend Mikleo en anderen gingen op reis om de wereld rond te reizen om de zogenaamde 'Hellions' te zuiveren.
Twee menselijke personages dienen in de strijd, en je hebt toegang tot maximaal vier serafijnen om twee tegelijk uit te schakelen in de strijd. Mensen zijn gespecialiseerd in gevechtsartes van dichtbij, terwijl serafijnen gespecialiseerd zijn in magische artes op lange afstand.
Sorey heeft een kracht die bekend staat als 'armatize', waardoor hij kan combineren met een serafijn en kan veranderen in een ongelooflijk krachtig wezen met een geheel nieuwe set bewegingen.
Al deze opties en het kunnen uitschakelen van Seraphim naar believen, maken het gevechtssysteem van Zestiria snel en divers.
Het verhaal van Sorey is uiteindelijk een tragisch verhaal en de taak om een Shepard te zijn, weegt de hele game voortdurend op hem. Zestiria is iets korter dan andere Tales-spellen en heeft niet veel inhoud buiten het hoofdverhaal.
Het probeert echter nieuwe dingen, waarvan sommige slagen en is over het algemeen een goede stap voorwaarts voor de serie.
7) Tales of Berseria
Beste verhalen van games
Berseria zet een heel andere toon voor de Tales-serie, waardoor het verhaal en de belangrijkste cast van personages veel donkerder zijn dan we normaal zien. De serie gaat steeds verder met zijn presentatie en experimenteert nogal wat met zijn vechtsysteem.
Het verhaal van Berseria richt zich op een jong meisje genaamd Velvet Crowe, dat een rustig leven leidt in een vredig dorp.
Haar wereld wordt op zijn kop gezet wanneer iemand die ze vertrouwt iets ondenkbaars doet, wat resulteert in het verlies van het hele dorp en alles waar ze van houdt.
Velvet zelf wordt veranderd in een daemon, een onheilig wezen met speciale krachten, en wordt verteerd door wraak. Drie jaar later wordt Velvet uit de gevangenis verbroken en vindt de wereld heel anders dan ze wist.
Tijdens haar reis ontmoet Velvet een kleurrijke ensemble cast, die elk een ongelooflijk onrustig verleden hebben.
Het feest van Berseria is echt een ragtaggroep uit verschillende lagen van de bevolking, of het nu de dameon samurai Rokurou is, of de piraat Eizen die vastzit met een vloek waardoor hij pech heeft.
Het verhaal heeft veel donkerdere thema's uit de vorige titel Zestiria en de hoofdcast, vooral Velvet, zijn niet bepaald de deugdzame helden. Ze bedriegen, stelen, doden en doen meer om hun doelen te bereiken.
Natuurlijk zijn de vijanden waar ze het tegen opnemen ook niet bepaald heilig, wat resulteert in een verhaal gevuld met meer morele grijzen, in plaats van zwart en wit.
Combat is drastisch veranderd voor Berseria, waarbij normale aanvallen en artes niet langer als verschillende opdrachten worden opgesplitst.
In plaats daarvan heb je combo's in vier stappen aan elk van de vier gezichtsknoppen, en een 'soul gauge' meet hoeveel bewegingen in een combo je kunt gebruiken.
Elk van de vierstapscombo's voor elk personage kan worden aangepast, wat resulteert in veel gevechtsvariatie. Het is een diep vechtsysteem, dat alleen maar uitbreidt naarmate je verder in het spel komt en dingen als Break Artes en Mystic Artes ontgrendelt.
Tales of Berseria is een welkome verandering in toon voor de serie, en hoewel de cast van het ensemble een beetje lukraak is, slagen ze erin ongelooflijk gedenkwaardig te zijn.
Gevechten zijn snel en spannend, maar ook diep en lonend. Het is weer een waardige inzending in de langlopende RPG-franchise.
6) Tales of Xillia 2
Beste verhalen van games
Xillia 2 was weer een primeur voor de serie met een stille hoofdrolspeler genaamd Ludger Kresnik.
Ludger is bedoeld als een vat voor de speler om zichzelf in het verhaal te plaatsen en op meerdere punten kunnen ze gesprekskeuzes voor hem maken.
Interessant genoeg speelt de game later in de game op een aantal slimme manieren de stilte van Ludgers af en biedt het een reden voor het verhaal in plaats van alleen de gameplay-mechanica van een stille hoofdrolspeler.
Sinds de gebeurtenissen van de eerste Xillia zijn er gebroken dimensies ontstaan, waardoor de tijd zelf uit balans is geraakt. De familie Kresnik heeft het vermogen om deze gebroken afmetingen te infiltreren en te vernietigen, dus Ludger en zijn broer zijn in dienst van de Spirius Company om dit te doen.
In het begin van het spel wordt Ludger in enorme schulden gestoken in ruil voor het redden van zijn leven, en dit hangt over je heen dat je in het spel echt moet afbetalen.
Een van de beste onderdelen van Xillia 2 is de focus die op elk terugkerend personage wordt gelegd. Iedereen krijgt een uitgebreide verhaallijn en zelfs eigen missies.
Ludger heeft de mogelijkheid om te wisselen tussen drie verschillende wapens, zwaarden, geweren en een hamer en om te transformeren in een sterker wezen.
Combineer dit met het linksysteem van de vorige game en je hebt een zeer verslavend vechtsysteem met veel stijl. Helaas is er ook een behoorlijke hoeveelheid herhaling en backtracking in de game.
Xillia 2 heeft zijn cast van personages nog beter ontwikkeld dan de eerste game, en heeft een aantal nieuwe toevoegingen aan de strijd toegevoegd.
Het kan soms ruw zijn vanwege herhaling, maar het is meer dan een waardig vervolg op Xillia.
5) Tales of Destiny
Beste verhalen van games
Tales of Destiny was de eerste game in de serie die Noord-Amerika ooit zou zien. Hoewel het niet per se een hit was, trokken de interessante personages en actiegerichte gevechten veel belangstelling van RPG-fans.
Stahn Aileron is een jonge plattelandsjongen die avonturier wil worden, dus hij stuwt weg op het vliegschip Draconis. Wanneer een vijandige kracht het schip aanvalt, zoekt Stahn naar een wapen en stuit op een bewust zwaard genaamd Dymlos.
Dit zwaard wordt de katalysator voor het avontuur dat Stahn zoekt terwijl hij reist en anderen van het oude Swordian-ras ontmoet, en raakt snel verwikkeld in een oorlog.
Enkele van de meest gedenkwaardige personages uit de serie komen uit Destiny, zoals Leon, Rutee en Philia.
Het lineaire vechtsysteem was enorm anders voor RPG-fans, waardoor ze aanvallen en magische spreuken in realtime konden uitvoeren, en zelfs extra XP beloonden voor multi-hit combo's.
Destiny was de eerste Tales-game die Amerika trof, en het blijft een van de meest memorabele en charmante titels van de serie.
4) Tales of Xillia
Beste verhalen van games
Xillia was een andere interessante kant van de serie, omdat het spelers liet kiezen tussen twee hoofdpersonages. Deze keuze zou de tussenfilmpjes veranderen en alles zou worden gezien vanuit het perspectief van die personages.
Jude Mathis, een medische student, en een etherisch wezen genaamd Mila Maxwell zijn de hoofdpersonen. Ze ontmoeten elkaar nadat Mila de stad van Judas is binnengedrongen om een gevaarlijk wapen, bekend als de Lans van Kresnik, te saboteren.
Xillia speelt zich af in de wereld van Rieze Maxia, waar de samenleving technologie heeft ontwikkeld die bekend staat als Spyrix en die de kracht van geesten gebruikt voor energie. Dit creëert een scheiding tussen het geestenrijk en het menselijke rijk.
De cast van personages in Xillia is net zo goed als altijd, met een sterke cast van bijpassende slechteriken. Jude en Milla zijn beide op heel verschillende manieren interessant en ze ontwikkelen een interessante, symbiotische relatie.
Elk personage heeft zijn eigen specifieke boog, zoals Alvin, die het feest verraadt maar uiteindelijk zijn loyaliteit aan hen vindt.
Xillia's vechtsysteem bracht ook een aantal fantastische veranderingen aan.
Het introduceerde het koppelingssysteem waarmee twee personages kunnen synchroniseren en elkaar ondersteunen, en een aantal krachtige speciale bewegingen kunnen gebruiken met de gekoppelde artes-meter.
Regelmatige artes en aanvallen worden ook gedicteerd door een aanvalsteller die lijkt op genade.
Het voltooien van Xillia duurt niet zo lang als andere Tales-titels die rond de 40 uur klokken, maar het is een verhaal dat duidelijk wordt en niet vol zit met veel vulstof.
Het blijft de hele tijd spannend en heeft de bijbehorende gameplay.
3) Tales of Symphonia
Beste verhalen van games
Tales of Symphonia is misschien wel het spel dat de serie in Noord-Amerika echt op de kaart heeft gezet. Het was een van de eerste Tales-games die in 3D werd weergegeven, hoewel het vechtsysteem nog steeds een lineair pad is in een 3D-arena.
Religieuze thema's zijn zwaar in Symphonia, aangezien Lloyd Irving zijn vriend Colette, de 'uitverkorene van regeneratie', vergezelt tijdens haar expeditie om de werelden te herstellen.
Tijdens hun reis ontdekken ze enkele verrassende waarheden over de kerk van Martel en de staat van de wereld, en vinden zelfs het bestaan van een tweede wereld genaamd Tethe'alla.
Lloyd is een beetje een goody-two-shoes als personage, maar hij ontdekt verontrustende dingen over zijn verleden en zijn ouders. Hij is tot het einde loyaal voor zijn vrienden en bereid om alles te doen wat nodig is voor hen.
Personages komen uit beide werelden bij hem, met negen partijleden die dit een van de grootste ensemble-casts maken.
Symphonia zit absoluut vol met sidequests, extra verhalen en sketches. Het is een enorme game die iedereen gemakkelijk 100 uur of langer zou kunnen kosten om te verslaan bij een eerste playthrough.
Gevechten vinden plaats in een 3D-ruimte met personages die in een rechte lijn bewegen naar de vijand die ze aanvallen. Een enorme hoeveelheid artes en vaardigheden is te leren, met een meter die krachtige unisono-aanvallen mogelijk maakt.
Symphonia is absoluut een van de grootste en meest ingewikkelde Tales-games in de serie. Het heeft een boeiend hoofdverhaal met tonen van religie en racisme en een zeer sterke cast om het te ondersteunen.
Het is een geweldige introductie tot Tales, als je op zoek bent naar een plek om te beginnen.
2) Tales of the Abyss
Beste verhalen van games
Abyss is een van de meest interessante spellen in de hele Tales-serie en het speelt een beetje met de verwachtingen van spelers. Luke Fon Fabre is een verwende edelman die al zijn tijd op het landgoed van zijn familie doorbrengt, met als grootste opwinding zijn leraar zwaardvechten Van.
Na een mislukte moordaanslag op Van, wordt Luke's leven op zijn kop gezet terwijl hij uit het landhuis de wildernis in trekt. Luke moet de krachten bundelen met de huurmoordenaar Tear en op de een of andere manier zijn weg terug naar huis vinden.
Een groot deel van het spel speelt Luke de rol van een zeurende, angstige tienerheld, maar die rol verandert drastisch hoe verder je komt.
Openbaringen over Luke's verleden en zijn geheugenverlies leveren enkele ziekelijke antwoorden op, waarbij Luke zelf een kloon is van de echte Luke Fon Fabre.
De hoofdcast vormt een geweldig team met elkaar, en al hun verleden lijkt op de een of andere manier met elkaar en de algehele plot te verbinden.
Luke zelf wordt tegen het einde van het spel een gecompliceerd personage en ondergaat een enorme hoeveelheid karaktergroei.
Abyss was ook de eerste game in de serie waarin spelers in volledige 3D-beweging door de strijd konden zwerven. Je zou eindelijk in elke richting rond kunnen rennen en de normale verscheidenheid aan artes en speciale aanvallen kunnen ontketenen.
Een systeem genaamd "Field of Phonons" zou ook elementaire bonussen geven op basis van waar magische spreuken werden gebruikt in de strijd.
Abyss was een grote stap op meer dan één manier voor de serie. Het hielp het vechtsysteem echt naar een nieuw niveau te tillen, en de karakterontwikkeling speelde met je verwachtingen van JRPG's, en verraste je met zijn beurten.
Het is een van de beste voorbeelden van alles wat een geweldig Tales-spel kan zijn.
1) Tales of Vesperia
Beste verhalen van games
Vesperia heeft gemakkelijk de beste ensemble cast van de hele Tales-serie, met complexe feestleden die elk hun eigen motivaties en waarden hebben.
Vesperia volgt Yuri Lowell, een voormalige keizerlijke soldaat die vanwege problemen met het leger vertrok. Net als bij Xillia vertrouwen de mensen van Terca Lumeres in Vesperia voor alles op technologie die "blastia" wordt genoemd.
Tijdens een missie om de blastia van zijn buurt te vinden, ontmoet Yuri een vrouw genaamd Estelle en ze vluchten samen de hoofdstad achterna. Estelle blijkt een prinses te zijn en vanaf daar wordt het natuurlijk ingewikkeld.
Vesperia heeft de Tales-serie echt naar de volgende generatie op de Xbox 360 gebracht, zowel grafisch als qua gameplay. De game is uitgevoerd in een absoluut prachtige cel-schaduwstijl waardoor het bijna op een anime lijkt.
De cast van het ensemble is mogelijk de beste in de hele serie, omdat elk personage een ernstige fout heeft, inclusief Yuri waar ze langs moeten werken. De groep komt samen om de wereld te redden, elkaar te leren kennen en dichterbij te komen naarmate de tijd vordert.
Vesperia verbetert alleen het al geweldige vechtsysteem dat is ingebouwd in games als Abyss, waardoor gevechten snel en soepel verlopen. Er is een dodelijk stakingssysteem toegevoegd, waarmee de speler enorme aanvallen op vijanden kan opbouwen.
Vesperia is een spel dat blijft geven in gevechten en verhalen. Er zijn meerdere keren dat het lijkt alsof er een einde komt, alleen om een geheel nieuwe act aan het spel te onthullen.
Alles over Vesperia, inclusief de presentatie, karakterontwikkeling, soundtrack en meer, laat alles zien wat het betekent om een Tales-game te zijn.
Dat doet het voor onze ranglijst van de beste Tales of games ! Laat het ons weten in de reacties hieronder je favorieten!
