Het is niet gemakkelijk om Popplio te zijn. Je hebt geen voeten, je kunt waarschijnlijk niet voorbij je feestmuts kijken en mensen haten je. Maar weet je wat, Popplio? De wereld zou minder teleurgesteld in je zijn als dit niet jouw definitie van glanzend was:
Popplio probeerde het. Het ruilde zijn sprankelende blauwe halsdoek voor de veel opwindendere tonen van gedempte kleur. De rubberachtige buitenkant is slechts een halve tint harder, de schaduw van een miljoen voorwaardelijke kneuzingen.
We probeerden hiermee wetenschappelijk te worden en een vergelijkend kleurstaal te maken, maar het bleek gewoon een stuk abstracte kunst te zijn, getiteld "Popplio's Regret".
Hieronder is Figuur 2, de startercirkel van Pokemon. Het begint en eindigt met de ontoereikendheid van Popplio.
Terwijl Rowlet en de besneeuwde Litten in juwelen gehuld worden in een toekomst van acceptatie, plant Popplio zijn verbrande pruimenvleugel in de grond en staart in de leegte. De leegte kijkt terug. Er staat: 'Je hebt het geprobeerd, vriend. Je hebt het geprobeerd. '
