Chocobo
Je weet dat je het officieel hebt "gemaakt" als je schattige knuffels hebt die zijn gemaakt naar je inherent schattige ontwerp. De Chocobo is een nietje in elk Final Fantasy-spel. Niettemin een monster, maar een schattig exemplaar.
Chocobo's zijn grote vogelachtige wezens die door de wildernis kunnen worden bereden, ongeacht de landmassa waar de Final Fantasy die je speelt je vindt. Chocobos zijn er in verschillende vormen: vet (opslag van items), veelkleurig (doorkruisen van verschillende terreinen), gepantserd (oorlog), raceklaar of de held van het verhaal (veel liefde voor Chocobo Mystery Dungeon).
Waarom is het de Chocobo gelukt relevant te blijven als het belangrijkste wezen van de Final Fantasy-franchise? Leuke factor speelt ongetwijfeld een grote rol. Maar ze dienen ook als een vertrouwd punt in welk nieuw Final Fantasy-spel je ook speelt. Waar je ook bent, het vinden van een van deze schattige wezens brengt meteen een troost met zich mee. Je weet dat deze gigantische vogel je geen kwaad zal doen, hoe groot zijn klauwen ook zijn (soms). En wat is een betere manier om het vredige karakter aan te kondigen dan met een zachte "kweh!"
Moogle
De Moogle is een opmerkelijk monster. Zijn korte gestalte en donzige vacht zorgen onmiddellijk voor een inherente ' aww'- natuur. Het zijn kleine vleugels die mooi contrasteren met een mollig lichaam, dat het vermogen om te blijven drijven onmiddellijk een soort magisch vermogen beschrijft dat dit wezen hanteert. En de flikkerachtige bal op hun hoofd is om je hoorbare 'aww' te veranderen in het onmiddellijk op zoek gaan naar een knuffel online en die sukkel snel naar je deur te laten komen.
Moogles zijn zo heerlijk omdat ze optreden als tussenpersoon in een magisch rijk. Helaas is het echte leven helaas niet magisch. Het idee dat we op de een of andere manier dit donzige wezen zouden kunnen tegenkomen en geloven in het onmogelijke, stelt hen in staat om als wonderbaarlijke gidsen te dienen in de inzendingen in de franchise waarin ze wonen, voornamelijk Final Fantasy VI.
Cactuar
In tegenstelling tot de vorige twee monsters is de Cactuar zowel dodelijk als schattig. Bij de eerste ontdekking is de Cactuar een gemakkelijk te onderschatten vijand. Het kleine lichaam en de grillige beweging is een lachertje terwijl je jezelf klaarmaakt om het gevechtscommando te verpletteren, gretig om terug te keren naar de vruchtbare schatten van verkenning.
De krachtpatser van je feest staat op het punt te swingen en missen . Wacht wat? Niets dan pech. De partijleden die nog moeten aanvallen, doen dat, elk eindigend in een tragische misser waarbij de Cactuar de potentieel dodelijke stakingen ziet dobberen en weven. De Cactuar is snel. Maar hoe zit het met het dodelijke aspect?
Nu uw feest heeft gehandeld, is het de beurt aan de Cactuar. Gelukkige spelers zullen alleen de potentieel dodelijke aanval ervaren die bekend staat als 1.000 Needles. Deze beweging, toepasselijk genoemd, schiet 1000 naalden op een ongelukkig feestlid om ze te beschadigen - je raadt het al, 1000 punten aan schade.
Ongelukkiger spelers krijgen misschien de kans om getuige te zijn van de verwoesting die 10.000 Needles is. Wat elk feestlid onmiddellijk doodt, ongeacht hoeveel gezondheid ze hebben (tenzij je FFX speelt). Deze aanval is op zichzelf al een grap, omdat de typische drempelwaarde voor gezondheidspunten voor elk Final Fantasy-spel doorgaans is ingesteld op 9.999 HP. Die ene extra naald is genoeg om de sterkste partijleden te laten smeken om een Phoenix Down.
Malboro
In tegenstelling tot elk monster tot nu toe, is de Marlboro gemakkelijk het lelijkste wezen in de geschiedenis van de franchise. Maar vreemd genoeg zijn de groene ranken en de gapende mond met vlijmscherpe tanden walgelijk charmant. Als een wezen rechtstreeks van de pagina's van Lovecraft, zal de Malboro je gek maken. Niet bij de komst van lichamelijke kennis van de oudere goden, noch de afschuwelijke blik, maar vanwege zijn slechte adem.
De Malboro heeft een van de meest slopende aanvallen in een Final Fantasy-game. Zijn 'slechte adem' is een cocktail van statusaandoeningen die het sterkste feest in de donkerste diepten van het GAME OVER-scherm dreigen te storten. De verschillende effecten van de verhuizing zijn (afhankelijk van het item dat je ze vindt): gif, langzaam, duisternis, stilte, slaap, verwarring en waanzin. De aanval zelf brengt geen schade aan - dat komt later.
Je wordt geraakt door de aanval en je hele gezelschap wordt onbruikbaar gemaakt. U probeert de schade te beheersen en beseft dat u de controle volledig uit handen heeft. Je wacht met ingehouden adem terwijl een van je helden opstaat uit hun slaap. Stoer. Maar in plaats van het feest te helen zoals het hoort, vallen ze een medelid aan om het te missen. Dit is jouw hel, en beurt na beurt verspilt gif langzaam je gezondheid. Doom is aan de horizon en je kunt er niets aan doen. Slimme spelers rusten altijd ten minste één partijlid uit (vooraf natuurlijk), met dat status-verijdelende lint op de kans dat je een angstaanjagende Malboro tegenkomt.
Tonberry
De Tonberry is even schattig als dodelijk. Meestal te zien tijdens de late game, is de Tonberry meestal alleen wanneer je groep hem vindt. Met een bescheiden lamp gebruikt de Tonberry elk van zijn beurten om een paar stappen dichter bij je feest te komen. Je weet niet zeker waarom, maar de aanblik van dit kleintje stort je in wanhoop. Je valt uit alle macht aan, je partij veroorzaakt enorme schade bij elke slag, maar de Tonberry veegt alleen de schade weg.
Wanneer het binnen handbereik komt, trekt de Tonberry een klein mes uit zijn jas en steekt ! De resulterende klap laat meestal één partijlid dood of ernstig verminkt achter. Je haast je om je teamlid te genezen wanneer je neerstak! Een ander lid naar beneden.
Gelukkig voor spelers reist de Tonberry meestal alleen. Maar soms brengt het een vriend mee.
Behemoth
De Behemoth is een van de eerste monsters die spelers tegenkomen in een Final Fantasy-game waardoor ze de game angstig pauzeren. Wauw. Dat ding is enorm. Deze gehoornde spiermuur snauwt als een stier die klaar staat om op te laden. Met verwoestende lunges en kosten kan de Behemoth korte metten maken met de meest ervaren avonturiersfeesten.
Naarmate je echter hoger komt en sterker wordt, worden je gevechten met de Behemoth steeds korter totdat je ze doodt door er gewoon naar te kijken - zo lijkt het tenminste. Maar hun demente geslacht heeft iets nog krachtigers - een aas in de mouw. De koning Behemoth.
Deze opgezwollen grote broer is zo vorstelijk als een hel en een wandelende doodsmachine op handen en voeten. Bovendien is het goud. Overleef een gevecht tegen een van deze sukkels, dan heb je wat opscheppen verdiend.
Vlaai
Verkrijgbaar in een regenboog van kleuren, de Flan is een van de meest fascinerende monsters in Final Fantasy. Het dwingt spelers actief om de manier waarop ze het spel spelen te veranderen. Tijdens het verkennen van de wereld, pletten spelers vaak de bevestigingsknop om zwakke vijanden gedachteloos te verslaan om hun avontuur voort te zetten. Deze eenvoudige aanpak van avontuur is efficiënt: snelle gevechten en nog snellere XP.
Je overweegt een film op te zetten terwijl je weg maalt, maar dan gooit deze kleine sukkel een sleutel in je plannen. Je gebruikelijke hooimakers worden gereduceerd tot een kleine klap tegen deze amorfe klodder. Hun lichaam, meestal gemaakt van kleverig materiaal, maakt elke fysieke aanval nutteloos. Hun zwakte is magie. Maar welke spreuk? Kies de juiste spreuk en je bent gegarandeerd van een instant kill; kies de verkeerde en riskeer het schepsel te genezen tot een maximale gezondheid.
De sleutel? Hun kleur. Een rode vlaai vinden? Gebruik liever een ijsspreuk. Blauw? Gebruik liever wat bliksem. The Flan dwingt spelers actief betrokken te blijven bij het spel, iets wat de meeste wezens gewoon niet doen.
Adamantoise
Net als de Behemoth, inspireert de aanblik van de Adamantoise ontzag en eerbied. Deze gigantische landschildpad maakt het feest gemakkelijk klein en de harde schaal houdt hem mooi en veilig voor je scherpe zwaarden. De krachtigste fysieke aanvallen zullen dezelfde hoeveelheid schade aanrichten die je ooit aan je vijanden hebt aan het begin van je avontuur.
Het geheim? Zoals de meeste wezens in Final Fantasy, probeer dan de andere als het ene type aanval niet werkt! Magische aanvallen doen wonderen tegen de Adamantoise, maar wees gewaarschuwd! Sommige Adamantoise's zijn in staat om Shell of MBarrier uit te spreken, een spreuk die magische aanvallen kan verzwakken. Wanneer dit gebeurt, kunt u zich beter vastmaken en u voorbereiden op de lange oorlog die voor u ligt.
Magic Pot
De Magic Pot is een ongewoon monster. In tegenstelling tot andere monsters betekent de Magic Pot dat het feest geen kwaad kan. In plaats daarvan komt het wezen aan het begin van de strijd tevoorschijn uit de kluiten van zijn pot om te roepen: "'Geef me een elixer!".
Weet je die dingen die je het hele spel hebt verzameld? De items die u weigert aan te raken, ongeacht in welke moeilijke omstandigheden uw partij zich bevindt? Tijd om ze eruit te halen. Een magische pot een elixer geven resulteert in een vrolijke dans gevolgd door een onmiddellijke moord. Het resultaat? Obscene hoeveelheden ervaring, Gil en AP.
Als je te lang rondhangt, loop je het risico dat je de Magic Pot boos maakt. In plaats van een aanval waarbij schade wordt toegebracht, steelt de magische pot een willekeurig item voordat hij wegrent voor de strijd, waardoor je mogelijk zonder elixer zonder beloning achterblijft.
Bom
De bom is een interessant monster omdat hij angst opbouwt in de speler naarmate je er langer tegen vecht. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn de aanvallen van de bom vluchtig van aard. Meestal brengt het schade toe door snelle, fysieke slagen of brandaanvallen. Maar de grote aanval komt wanneer je aanvalt.
Bij elke fysieke klap die het oploopt, blaast de bom tweemaal zo groot op als zijn lichaam. Deze gestoorde ballon doet dit twee keer voordat hij ermee ophoudt. Als het naar beneden gaat, zal het proberen je mee te nemen. De zelfvernietigingsaanval offert het leven van de bom op voor het leven van een van je partijleden (meestal). Het resultaat kan een van de volgende twee dingen zijn: een ongemakkelijke trip naar het menu om je neergehaalde bondgenoot te genezen, of een verwoestende uitputting van essentiële bronnen tijdens een cruciaal moment in het spel. Dit laatste is echt een helse ervaring om doorheen te gaan, en geeft de Bom zeker geloofwaardigheid als een kracht waarmee rekening moet worden gehouden.
Bekijk meer
- Unravel's Yarny blijft vragen om deel te nemen aan andere EA-games, maar wil gewoon passen
- Wat is er nieuw in Dying Light: The Following? Alles wat u moet weten
- Star Wars Episode VIII begint officieel met de productie
