De onvoltooide zwaan
De eerste game van Giant Sparrow, The Unfinished Swan, lijkt qua gameplay op What Remains of Edith Finch. Het verhaal volgt Monroe terwijl hij door een mysterieuze wereld wordt geleid door een geschilderde zwaan.
Hoewel het een traag puzzelavontuur is zoals Edith Finch, is het de stijl van The Unfinished Swan waardoor het opvalt. Het is bijna allemaal helderwit, waarbij je verf gebruikt die je kunt afvuren om puzzels op te lossen, geheimen te ontdekken en het verhaal te doorlopen. De gameplay is leuk en het verhaal is emotioneler dan je zou verwachten.
Je hebt misschien zelfs het onvoltooide zwaan-paasei opgemerkt in What Remains of Edith Finch. De kamer van Milton is bedekt met verf, heeft oranje voetstappen op de vloer en andere hints voor het eerste spel van de studio. Ze gaven zelfs commentaar op de connectie tussen Milton en The Unfinished Swan.
Naar huis gegaan
Gone Home is de lieveling van het walking-sim-genre. Het vond plaats in een mysterieus huis in het midden van een storm en kwam uit het niets als een indie-meesterwerk.
Het doel van Gone Home is gewoon om het enorme huis te verkennen om aanwijzingen te vinden over wat er is gebeurd met de familie die het thuis noemt, net als in Edith Finch, zij het op een minder flitsende manier. In eerste instantie lijken de flikkerende lichten, donkere gangen en woedende stormen een horrorspel, maar al snel wordt het veel meer.
Alles zeggen over de plot zou het verpesten, en blind gaan is het beste, maar je kunt een diep emotioneel verhaal verwachten met het beste karakter- en stemacteurswerk dat je ooit zult vinden. Speel het allemaal in één twee uur zitten en het einde blijft lang bij je.
Het verdwijnen van Ethan Carter
The Vanishing of Ethan Carter is meer open dan die van What Remains of Edith Finch. Het spel wijst er al vroeg op dat het je hand niet zal vasthouden terwijl je speelt, terwijl je de open wereld verkent om het mysterie van de dood van de Carter-familie op te lossen.
Je hebt krachtige vaardigheden waarmee je de scènes kunt analyseren wanneer je een lijk tegenkomt. Er zijn ook puzzels om op te lossen en stealth-elementen die je kunnen zien falen.
Het is zeker complexer dan sommige van de andere games op deze lijst vanwege het wereldontwerp, en het verhaal is zeker donkerder, maar het bevat alle verhalen over het verhaal en de verhaallijn die je van een loopsim zou verwachten.
Brandwacht
Firewatch, hoewel nog steeds een loopsim in de natuur, is veel opener dan What Remains of Edith Finch. Als Henry, die uitkijkt op vuur in het Shoshone National Forest, krijg je een vrij groot en mooi gebied om te verkennen.
Je wordt nog steeds naar verschillende gebieden gestuurd als onderdeel van het verhaal, maar je krijgt meer de kans om het landschap te verkennen en je te verwonderen dan in andere vergelijkbare games.
Hoewel de wereld geweldig is, veel van dat komt door de kleuren en de gebruikte kunststijl, het is het ontroerende verhaal dat je zal pakken. Vanaf het begin heb je interactie met Delilah via een walkietalkie en je relatie met haar bloesems naarmate de scènes vorderen en je leert meer over de setting. Het is een mooi verhaal over een verbinding op een eenzame plek.
Iedereen is naar de opname gegaan
Beste Esther was een van de eerste games die de walking-sim gameplay-stijl bevatte die je in Edith Finch zag, maar de follow-up van The Chinese Room, Everybody's Gone to the Rapture, was een stap voorwaarts.
Het is een erg traag spel, niet alleen qua verhaal, maar ook als het om beweging gaat. Je dwaalt door een schilderachtig Engels stadje, in wisselwerking met lichten die delen van het verhaal onthullen.
Door middel van recreaties en radioclips leer je alles over waarom alle inwoners van de stad zijn verdwenen. Zoals je zou verwachten van een game met zo'n titel, heeft het een behoorlijk bovennatuurlijk verhaal, maar het heeft een grote invloed.
Na de release won het een hele reeks verhaal- en designprijzen in de hele gamewereld en is het gratis gemaakt voor PlayStation Plus-leden.
Tacoma
Fullbright, de makers van Gone Home, hebben een paar jaar later hun tweede game uitgebracht. Tacoma's verhaal is aanzienlijk futuristischer, speelt zich af in een verlaten ruimtestation en je kijkt naar een serie van recreaties terwijl je verkent om een idee te krijgen van wat er is gebeurd met alle personages die daar waren.
Het is nog steeds veel verkennen, lichte puzzels oplossen en luisteren naar uitstekende stemacteurs, maar het milieuverhalen vertellen in Tacoma is een niveau boven al het andere.
Het heeft misschien geen verhaal dat zo emotioneel is als Firewatch, Edith Finch en Gone Home, maar het verkennen van het ruimtestation en het leren over de personages is fascinerend. Ook, net als Edith Finch, kan het in slechts een paar uur worden voltooid, dus je kunt het 's avonds in één keer spelen.
