6) Far Cry - Dr. Krieger / Harland Doyle
De eerste Far Cry-game bevat geen enkele antagonist op dezelfde manier als de recente games. Ook is de game niet zo open over de identiteit van de schurken, en onthult aan het einde van de game dat er iemand boven de persoon is waar je de hele tijd tegen hebt gewerkt.
De eerste slechterik, Dr. Krieger, is een bekende wetenschapper die vroeger als geneticus voor het Ministerie van Defensie werkte. In het spel is hij de controller van de Trigenen (wezens die zijn gemuteerd door Krieger) en is hij van plan het menselijk ras op alle mogelijke manieren te verbeteren. Je vermoordt hem echter laat in het spel en het blijkt dat Harland Doyle eigenlijk de belangrijkste antagonist is.
Doyle is je belangrijkste aanspreekpunt als je eenmaal op het eiland bent aangespoeld en is een undercover CIA-agent die als wetenschapper werkt om te ontdekken wat daar met Dr. Krieger gebeurt. Terwijl hij zichzelf presenteert als een goede kerel, wordt onthuld nadat je Krieger hebt vermoord dat hij van plan is een fortuin te verdienen met het verworven mutageen, om meer van Krieger's plannen te maken. Hoewel de twist interessant is, maakt het feit dat je zo weinig van de slechte kant van Doyle ziet, hem een teleurstellende slechterik in vergelijking met mensen als Vaas en Pagan Min. Krieger is tijdens het spel meer een traktatie, maar de onthulling verzwakt zijn positie als een dreigende schurk.
5) Far Cry Primal - Ull / Batari
Hoewel Far Cry Primal een nieuw perspectief bood voor de serie terwijl het naar een compleet andere tijdsperiode verhuisde, misten de iconische schurken van de games die eraan voorafgingen. Ull en Batari waren leiders van hun eigen stammen, elk met hun eigen doelen en visies voor de regio waarin je speelt. Geen van beiden is echter zo bedreigend als de schurken in de serie, en ze hebben niet zo'n interessante persoonlijkheid als anderen. Ze zijn er gewoon om tegen je te schreeuwen en je te bedreigen, zonder veel invloed te hebben op de regio zelf of je vermogen om deze te verkennen. Natuurlijk kunnen ze bedreigend zijn - snel en gewelddadig - maar uiteindelijk bieden ze een minder blijvende bedreiging dan veel andere schurken van Far Cry.
4) Far Cry 2 - The Jackal
Far Cry 2 was de eerste game die de belangrijkste antagonist introduceerde die, schijnbaar alleen, in een land verwoesting veroorzaakt. Hij is een beruchte wapenhandelaar die wapens heeft verkocht aan de strijdende partijen in het fictieve Afrikaanse land; zelfs de wapens die je vindt of koopt, zijn tot hem te herleiden. Afgezien van een paar uitgelezen bijeenkomsten - een aan het begin, in het bijzonder waarin hij je bedreigt terwijl hij met een machete rondzwaait - is de jakhals niet zo'n grote bedreiging voor jou, de speler. Het is de impact die hij heeft gehad op het fictieve land, door de distributie van wapens en de toename van geweld, waardoor zijn aanwezigheid voelbaar is. Hij heeft niet de meest unieke persoonlijkheid, vooral in vergelijking met anderen in de Far Cry-serie, maar hij is een belangrijk startpunt voor het individuele, bedreigende schurkmotief dat de serie voor veel van de volgende inzendingen heeft aangenomen.
3) Far Cry 5 - Joseph Seed
De structuur is enigszins veranderd voor Far Cry 5. Hoewel er nog steeds een hoofdantagonist centraal staat in alles wat er gebeurt - Joseph Seed - richt je je voor een groot deel van het spel op zijn even onstabiele broers en zussen John, Faith en Jacob. Die drie zijn degenen die je achtervolgen, je bedreigen en je vrienden vastleggen, en dat zijn degenen die je vaker ziet.
Het verwijderen van Joseph Seed is echter het einddoel. Hij is de oprichter en leider van Eden's Gate, de doomsday-cultus in Montana, en hij gebruikt geweld en dwang om de invloed van de cultus in de regio te vergroten. Hij is zachtaardig en kalm, maar zijn taal en controle over zijn volgers zijn angstaanjagend. De manier waarop hij vaak uit het niets verschijnt en bijna spookachtig beweegt, maakt je ook bang voor zijn aanwezigheid. Omdat hij echter niet de focus is voor een groot deel van het verhaal, worden zijn psyche en motieven niet zo vaak onderzocht als die van andere Far Cry-schurken, tot de sluitingsmomenten, waardoor hij minder gedenkwaardig is.
2) Far Cry 4 - Pagan Min
Pagan Min is zeker de krachtigste vijand in de geschiedenis van Far Cry. Niet alleen is hij fysiek indrukwekkend, hij is de vorst of Kyrat in plaats van een verheerlijkte handlanger zoals vele andere antagonisten. Min is een dictator die landen en miljoenen mensen beheerst in plaats van een handelaar boven zijn salaris. Alleen al zijn status maakt hem een van de meest bedreigende schurken van de serie. Zijn excentriciteit (hij houdt van een roze pak) en vriendelijke houding maken hem in eerste instantie interessant, maar zijn gewelddadige uitbarstingen en charisma maken hem steeds angstaanjagender naarmate het verhaal vordert. Wat hem van de eerste plaats houdt, is niet noodzakelijkerwijs een eigen fout, maar meer van het spel waarin hij zich bevindt. Hij zit gewoon niet zo vaak in Far Cry 4 en verschijnt van tijd tot tijd om je te bedreigen, met veel van zijn schermtijd komt aan het begin en einde van het spel. Hij vraagt je aandacht elk moment dat hij op het scherm staat, en hij wordt prachtig geuit door Troy Baker, maar je ziet niet genoeg van hem om als het beste te worden beschouwd dat de serie te bieden heeft.
1) Far Cry 3 - Vaas Montenegro
De release Far Cry 3 was toen iedereen rechtop ging zitten en kennis nam van de serie. De prachtige, tropische setting en de onvoorspelbare open wereld waren belangrijk, maar de stap naar een unieke, unieke slechterik onderscheidde Far Cry 3 van de rest van de games in de serie en andere first-person shooters.
Die slechterik was Vaas Montenegro en hij is een van de opvallende personages geworden van de laatste twee generaties videogames. Op het eerste gezicht is hij een standaard slechterik. Hij is betrokken bij kidknapping, drugshandel en algemeen geweld, en hij is blij om op welke manier dan ook schade aan te richten als het financieel gewin voor zichzelf betekent. Het is echter zijn persoonlijkheid waardoor hij opvalt. Hij is mentaal instabieler dan enig ander personage in de serie - zijn stem verandert wild in slechts een paar zinnen. De combinatie van zijn onvoorspelbaarheid en sadistische streak maakt hem consequent bedreigend. Hij heeft misschien niet de fysieke kracht van een heidense min, maar hij is meer dan charismatisch genoeg om op te vallen in elke scène waarin hij zich bevindt. Zijn monoloog 'definitie van waanzin' alleen al geeft precies aan hoe onzeker en onstabiel hij is, en de uitvoering van de stemacteur, Michael Mando, maakt het nog effectiever. Vaas is misschien wel het meest gedenkwaardige deel van elke Far Cry-game en hij speelde een grote rol bij het maken van de serie tot wat hij nu is.
