Het tweede seizoen van One Punch Man heeft geen animatie die vergelijkbaar is met die van het eerste - en dat is goed.
Voor iedereen die niet zeker weet waarom dit ter sprake komt, ontving het tweede seizoen van de breakout hit shonen-serie een nieuwe trailer in afwachting van de première volgende maand.
De trailer liet de gevechten, karakterontwerpen en algemene esthetiek zien die het seizoen in petto heeft voor fans na een onderbreking van meer dan drie jaar, en toen ze erin gingen, waren velen enthousiast om terug te duiken in de serie die de wereld slechts een paar jaar in brand zette geleden.
Niet lang daarna verviel het grootste deel van de fandom in teleurstelling en paniek.
Men kan zo ver kijken als een van de reddit-threads op de meest recente trailer van de serie om zoveel af te leiden. Veel fans gaven commentaar op de plattere, minder viscerale animatiestijl die het seizoen heeft vergeleken met de eerste cour.
Ze hebben ook geen ongelijk. Voorbij zijn de dynamische ingrijpende camerabeelden, vervangen door statische, rechtlijnige hoeken. In plaats van ruwere, meer flexibele karakterontwerpen, zijn er nu platte en uniforme ontwerpen, hoe glanzender ze ook mogen zijn.
Het is een spelbreker en fans hebben het recht om van streek te zijn door de afnemende kwaliteit. Het was tenslotte de ongewoon hoge inspanning en stijl die in het eerste seizoen van de One Punch Man anime werd gestopt, waardoor het een weggelopen hit werd.
Tegelijkertijd was het echter een beweging die van vitaal belang was om het momentum van de serie te behouden en ervoor te zorgen dat de serie lang genoeg kan duren om het hele verhaal te dekken.
Hoewel One Punch Man in 2015 misschien enorm was, was dat nu een aantal jaren geleden.
Andere shows zoals My Hero Academia, Black Clover en Boruto zijn naar voren gekomen als top shonen-eigenschappen, waarvan sommige een vergelijkbare niche vullen met en mogelijk kijkers hebben weggejaagd uit de fandom van One Punch Man.
Hierdoor bleven de licentiehouders van One Punch Man met een beperkt aantal opties: ze konden het ofwel in kortere, minder frequente seizoenen aanpassen, vergelijkbaar met hoe Attack on Titan wordt uitgebracht, of ze konden het regelmatig aanpassen in ruil voor een dip in kwaliteit.
Hoewel de eerste de stamboom van het eerste seizoen zou hebben behouden, zou hij het risico lopen kijkers te verliezen tijdens zijn onderbreking.
Toegegeven, niemand kan met zekerheid zeggen of dit het geval zou zijn tot het tweede seizoen en alle kijkersaantallen verschijnen. Gezien de algemene dip in populariteit die Attack on Titan leed na een vergelijkbare onderbreking, is het verre van onmogelijk.
Als zodanig is het gemakkelijk te zien waarom ze voor de laatste optie gingen. Zelfs als het betekende dat ze een iets minderwaardig product moesten uitbrengen, konden ze ervoor zorgen dat One Punch Man relevant bleef.
En eerlijk gezegd wegen de voordelen van die keuze op tegen de verliezen.
Zelfs als een groot aantal mensen het eerste seizoen van One Punch Man bekeek vanwege de animatie, keken een even groot aantal mensen ernaar vanwege de thema's, personages en het verhaal.
Ze vonden het leuk om Saitama door de machteloze koning te zien slaan in een videogame, per ongeluk Genos les te geven in heroïek en een maaltijd te delen met de grootmoedige Mumen Rider.
Ze genoten ervan te zien hoe hij een betekenis en doel bereikte in zijn gevecht met Boros, en de ondersteunende cast te zien worstelen om een oplossing te vinden voor hun eigen dromen en verlangens.
Natuurlijk, de geweldige animatie maakte deze momenten en verhalen des te leuker. Maar in de kern wordt de show veel meer gedreven door deze verhalen, verhaalbogen en dynamiek.
Het waren deze elementen die kijkers in de gaten hielden en, zoals zoveel andere shonen-series, is het de garantie dat deze relaties en verhalen blijven bestaan tot hun conclusie dat mensen blijven investeren.
Bovendien is er ook geen garantie dat er nooit meer uitstekende animaties in One Punch Man zullen zijn.
Hoewel ze van aflevering tot aflevering een kwaliteitsdaling kunnen zien, zijn shonen-series berucht vanwege het verhogen van hun animatiekwaliteit voor de grotere, meer bombastische momenten.
Zoek als bewijs niet verder dan de shonen die zijn ontstaan sinds de onderbreking van One Punch Man begon. Van My Hero Academia tot Boruto, de meesten hebben allemaal een piek in animatie gezien toen dit het meest telde, waardoor fans werden beloond voor het uitsteken van de ruige plekken.
One Punch Man zou net zo goed hetzelfde kunnen doen, waarbij de momenten in de trailer de tussenliggende segmenten zijn die voorafgaan aan geweldige prestaties van geanimeerde gelukzaligheid.
Het tweede seizoen van One Punch Man zal qua animatiekwaliteit niet voldoen aan het eerste, althans niet over de hele linie. Er zullen concessies worden gedaan om het in stand te houden en ervoor te zorgen dat het een vast onderdeel kan blijven van de discussies in de gemeenschap.
Maar in ruil daarvoor krijgt de serie de kans om haar verhaal voort te zetten, zinvolle personage-interacties te laten zien en daardoor de grootste momenten nog meer te laten gelden.
